De laatste dag van het jaar. Tijd voor reflectie. Wat waren de hoogtepunten van 2012 en wat waren de dieptepunten? En dan natuurlijk de (eeuwig terugkerende) goede voornemens voor het nieuwe jaar, wat gaan we allemaal anders doen/ aanpakken in 2013? Goede voornemens bevatten vaak veel ‘moeten’ en ‘niet meer mogen’. Daar gaat het wat mij betreft al mis, niks is immers verleidelijker dan een verboden vrucht. En we weten toch allemaal wat dat Eva en Adam heeft opgeleverd… weg paradijs.

Anno nu zijn wij vaak zelf verantwoordelijk voor het keurslijf waarin we onszelf plaatsen en dit begint al op de kleuterschool. Zo interviewde ik voor mijn werk laatst een basisschoollerares (groep 3, kinderen van +/-6 jaar) en zij vertelde me over hoe zij zich nog dagelijks kan verbazen over wat de kinderen uit haar klas allemaal ‘moeten’. Ouders willen hun kinderen zo allround mogelijk opvoeden en daar kan je niet vroeg genoeg mee beginnen. Dus zodra het maar kan op muziekles, een sport (liefst iets in teamverband), ook iets creatiefs (tekenen/ toneel), een tweede taal zou natuurlijk helemaal geweldig zijn en dat allemaal naast het normale schoolwerk. Het gevolg: kinderen zitten vaak oververmoeid in het klaslokaal en in de vakanties is er geen sprake meer van uitrusten of lekker buitenspelen, nee dan gaan alle buitenschoolse verplichtingen gewoon door.

Dit pad wordt vaak stug doorgezet in het volwassen leven, de wereld biedt immers oneindige mogelijkheden en die ‘moeten’ we toch wel optimaal benutten? Al eerder schreef ik in dit verband iets over het dertigersdilemma… wellicht is al die keuzestress/ het niet kunnen kiezen van nu wel te vergelijken met de appel van Eva? We verkeren toch eigenlijk in het paradijs waar alles mogelijk is, maar weten het toch voor elkaar te krijgen hier destructief mee om te gaan.

Maar, gelukkig zie ik dit jaar langzaam een ommekeer komen. Vrijwel iedereen die ik over goede voornemens gesproken heb heeft het over ‘wat liever voor mezelf zijn’. Okay.. dat klinkt wat gezapig, maar raakt wel de kern van bovenstaande problemen. Liever zijn voor jezelf wordt grofweg uitgelegd door luisteren naar jezelf, naar je eigen gevoel en je eigen lichaam. Dus niet meegaan in de gekte van moeten: “ik moet die promotie op werk voor elkaar zien te boksen en me daartoe drie keer in de rondte werken, waardoor ik thuis niet te genieten ben”, “ik moet zowel een geweldige moeder, als partner, als leidinggevende op werk zijn”, “ik moet na een 50-urige werkweek, ook nog de supersociale partygirl zijn”, etc. Nee dus. We moeten namelijk helemaal niks, wel mogen we van alles: en dan met name wat liever en minder streng voor onszelf zijn.

Ik wens iedereen dan ook een zorgeloos 2013, zonder eindeloze to-do lijstjes. Je zult zien; zodra je het los laat, gaat alles vanzelf op de goede plek vallen!