Veel van jullie zijn vast wel een keertje op Kos, Kreta, Rhodos of Corfu geweest. Ik ook, en ik zal jullie vertellen: het was magisch. Lekker weer is het er altijd en naar heerlijk eten hoef je ook niet lang te zoeken, maar voor mij was het belangrijkste: de schoonheid van Griekenland. Die is bijna onwerkelijk.

Ik kom al jaren in Griekenland. Vanaf mijn derde vloog ik al met het gezin naar Corfu om daar vervolgens de boot te pakken naar het vasteland, naar een klein dorpje waar ik mijn beste herinneringen beleefde. Daar verbleven wij jarenlang op een camping van goede Griekse vrienden. Mijn moeder spreekt vloeiend Grieks en ik beheers inmiddels ook de basis. Helaas was ik er door al mijn andere reizen en vakanties al 5 jaar niet meer geweest en ik miste Griekenland. Daarom wilde ik dit jaar weer gaan, maar dan met mijn vriend en in backpacker-stijl. We zijn beiden wanderlust-types en dus wilden we graag verschillende stukjes van Griekenland zien.

Mijn kleine lievelingsdorpje was – uiteraard – eerst aan de beurt. De eerste avond was onvergetelijk!  Omdat het hele dorp mij kent, kregen we na elke 3 meter een welkomstdrankje, ook wel een Svinaki genoemd. Vijf drankjes en drie ouzo verder waren we wel voldoende verwelkomd 😉 Het weerzien met mijn vrienden was geweldig en ik genoot van de geur van Griekenland, het eten en de mensen.

Lefkas

Na vier dagen werd het tijd om my secret village te verlaten en reden we met een gehuurde auto naar onze volgende bestemming: Lefkas (in het Grieks zeg je Lefkada). Lefkas maakt deel uit van de Ionische eilanden en staat bekend om zijn mooie stranden en helderblauw water. En OK, ik had de foto’s gezien, maar wow: ik had nooit durven dromen over zulk blauw water!

Ons kleine gehuurde autootje bracht ons, via talloze haarspeldbochten, overal waar we wilden en we stopten na elk halfuur om wat mooie foto’s te maken. Mijn vriend en ik huurden in Griekenland elke keer een leuk appartement van een vriendelijke Griekse familie en op Lefkas was dat Sofia Apartments. Bij aankomst kregen we (jaja, daar gaan we weer) een welkomstdrankje met homemade chocolade. De vriendelijke gastheer gaf ons de tip om bij Rachi te gaan eten, een restaurant waar gekookt wordt met lokale producten en dat hoog op de berg aan de westkust gelegen is. Het uitzicht is er oneindig en je ziet de zon ondergaan, terwijl je geniet van de lekkerste gerechten! Ik koos voor de kikkererwten, een salade van de chef en kaaskroketjes die echt verrukkelijk waren. Een hoofdgerecht kost hier maar max. 12 euro!

Kefalonia

Na 3 heerlijke dagen op Lefkas vertrokken we met onze gehuurde auto naar het eiland eronder, waar we 5 nachten verbleven: Kefalonia (Cephalonia). Het eiland is via een brug te bereiken, dus je hoeft geen ferry te nemen vanaf het vasteland. Enne…. als Kefalonia je bekend voorkomt, dan is dat omdat het eiland in 2001 het decor was voor de prachtige oorlogsfilm Captain Corelli’s Mandolin (met Nicolas Cage en Penelope Cruz in de hoofdrollen).

Kefalonia is iets groter dan Lefkas en heeft ook een groter centrum, waar je clubs en barretjes kunt vinden. Omdat ik niet zo van toeristenattracties houd, kozen we ervoor om in een klein vissersdorpje te verblijven. Ons appartement zat om de hoek van de Melissani-grot. Het dak van deze grot is ooit naar beneden gevallen (20.000 jaar geleden!), waardoor het zonlicht op het water schijnt en een waanzinnig kleureffect geeft.

Wij huurden een scooter om mobiel te kunnen zijn en kwamen zo op prachtige plekken. Het bekendste strand van Kefalonia is Myrthos Beach, een strand met – wederom – straalblauw water en rotsen waar je perfect vanaf kunt springen. En ja, ook ik heb de sprong gewaagd (ik stond ongeveer een halfuur op de rots omdat ik niet meer durfde, maar teruggaan was ook geen optie helaas ;))!

We bezochten ook Fiskardo, een authentiek vissersdorpje waar je lokale producten zoals nougat, olijvenolie en amandelen kunt kopen. Dit dorpje is zo authentiek omdat het na de heftige aardbeving in 1953 nog helemaal intact gebleven is. Overal liggen er mooie zeilboten (en ook heb ik een miljoenenjacht gespot!).

De laatste 3 nachten op Kefalonia verbleven we in Argostolli, de hoofdstad. Daar is een avondmarkt en veel keuze aan etablissementen om drankjes te doen. Mocht je het Griekse eten even zat zijn (wat ik overigens nooit ben), dan kun je er ook Chinees en Mexicaans eten. Not tested, dus geheel op eigen risico! Tip: het uitgaansleven begint er pas op vrijdagavond op te bloeien, dus toen wij op de woensdagavond een dansje wilden wagen, waren wij met wat verdwaalde (lees: dronken) Grieken de enige! Op zaterdag uit dus, is het motto 😉

Corfu

Ondanks mijn vliegangst had mijn lieve, maar eigenwijze vriend een vlucht geboekt van Kefalonia naar Corfu. Met een propellervliegtuigje welteverstaan. Juist. It wasn’t pretty. Zijn rechterarm was na afloop blauw, mijn tranen waren op, maar we zijn gelukkig veilig en snel geland!

Een vlucht duurt ongeveer 30 min, maar doordat er een tussenstop bij zat, waren we in totaal 1 uur en 20 min onderweg. Ik geef wel eerlijk toe, het is snel en makkelijk en een vlucht kost maar 55 euro per persoon. Mocht je dit niet willen, dan moet je dus weer helemaal terug met de auto, bus en ferry en ben je zo’n beetje de hele dag onderweg. Onze 2 laatste dagen brachten we dus door op Corfu, maar aangezien MH Yonna hier al uitgebreid over schreef, verwijs ik je daarvoor graag door naar haar blogpost.

Bruin, 3 kilo zwaarder en voldaan kwamen we weer aan op Schiphol. Ik doe nu even alsof ik de krekels nog hoor en de zee nog ruik, want wat zou ik weer graag teruggaan. De Ionische Eilanden is Griekenland op zijn best!