Deze week bespreken we deel drie van Cheryl Strayed – Wild: Keten van Licht.

Niets dan respect voor Cheryl. Wat een heerlijk hoofdstuk is dit. Groei, doorzettingsvermogen, wijze beslissingen. Ze zit echt ín de tocht en ze neemt me helemaal mee.

Mij staat het moment met de vos het meeste bij. Wauw. Zo’n moment waardoor je begrijpt waarom ze dit doet. Waarop het zo logisch is dat ze denkt dat dit haar moeder is. Ik vond het bijzonder aangrijpend om te lezen. Het was mijn favoriete deel van dit hoofdstuk. Knap vind ik het ook, hoe het boek überhaupt geschreven is. Ze gaat zo goed heen-en-weer in de tocht en flashbacks in haar leven. Met name het moment dat ze in de sneeuw ligt en begint over Lady, het paard van haar moeder. Nog zo’n aangrijpend moment in haar leven.

Met hier en daar een subtiele verwijzing naar een flirt hier, een flashback naar wat geneuk daar én haar opspelende hormonen – is het inmiddels wel de grote vraag: met wie van al die mannen gaat ze nou eens seks hebben? Hihi. Dat moet er toch wel eens van gaan komen, gezien de vele hints in ieder hoofdstuk.

Aangezien het volgende hoofdstuk de titel van het boek bedraagt, kijk ik hier erg naar uit. Alsof ze nog dieper gaat. En wij dus nog meer in het verhaal worden gezogen. I can’t wait!

Mijn vragen voor jou deze week zijn:

• Wat is jouw favoriete deel van dit hoofdstuk?
• Vind je het boek prettig lezen?
• Wat verwacht jij van komend deel?