Het was een bijna winterse zomerdag in juni 2012 toen ik met m’n paraplu in de oranje vlaggetjes van de kroeg bleef hangen en vervolgens bijna de ogen van een fietsende tourist uitstak. Ja, toen wist ik het zeker; ooit ga ik emigreren. Ruim anderhalf jaar later, zo’n 3 weken geleden, kwam ik aan op het paradijs: Coral Beach. Een Frans hippieparadijs op Koh Ta Kiev, Cambodja.

De plek waar ik over een paar jaar, zonder enige twijfel, naartoe zou willen emigreren. Ieder woord wat ik gebruik is een understatement voor de sfeer die werd gecreëerd tussen de dreadlocks, jointjes en het hemelse eten van Coral Beach.

Vanaf het eerste moment dat ik op de gammele boot stapte, was het duidelijk dat ik in een hippieparadijs zou belanden. De meeste mensen die bij Coral werkten, waren tijdens het (wereld)reizen blijven hangen op dit kleine paradijs. Niemand had het over Coral Beach, maar iedereen had het over ‘our little paradise’.

Omdat er geen boomhutten meer over waren, mocht ik in de dorm slapen. Met het mooiste stukje uitzicht van het strand, fantastische medereizigers en iedere ochtend wakker kunnen worden met het geluid van de zee onder je bed, bleek de dorm geweldig te zijn.

Maar het absolute hoogtepunt van iedere dag was het eten. Oké, het duurde soms een uurtje. Of twee. En natuurlijk moest ik geduld hebben en me overgeven aan de vibe van dit eiland, maar ik kon niet ontkennen dat ik af en toe gewoon écht honger begon te krijgen. Als het eten dan ineens verscheen… Het was niet alleen een traktatie voor de ogen (om maar een cliché te gebruiken), maar het was ook nog eens onbeschrijfbaar, bijna asociaal lekker. Ik heb geen verstand van gezond, biologisch, ecologisch of raw eten, maar dit was het allemaal.

Op een of andere manier kwam je terecht in een soort community; hoe verschillend iedereen ook was. Op Coral Beach was je onderdeel van één grote familie. Als de boot met spullen, producten en nog meer goddelijk voedsel van het vasteland aankwam in de middag, kwam iedereen uit z’n hangmat of boomhut om te helpen sjouwen.

Eigenlijk is Coral Beach een plek die niet te omschrijven is. Ik heb het geprobeerd, maar lieve mensen, ga Coral alsjeblieft gewoon zien, beleven, proeven en vooral ervaren!

Psst.. Heb jij al gestemd op onze MH Marte (oprichter van deze website & organisator Moderne Hippies Markt) als “Leukste Ondernemer van Amsterdam”? Support en stem hier!