We kunnen elkaar allemaal niet even aardig vinden. Daar kunnen we drama’s van maken, maar met de één hebben we een ‘klik’ en met de ander totaal niet. Dat is maar goed ook want anders hielden we er tijdrovend sociaal leven op na.

Neemt overigens niet weg dat bij het ontbreken van een klik de ander niet aardig is. Het gaat om ‘de chemie’. En die is er, of niet.

Is een klik altijd wederzijds? Kan de een de overtuiging hebben dat er een klik is, terwijl de ander daar totaal anders over denkt?

De afgelopen paar weken legde ik op reis veel contact. Nieuwe inzichten vind ik een verrijking op mijn leven, dus ik stelde me daar ook meer voor open dan anders. Ik ontmoette veel mooie, oprechte mensen. Daar werd ik me ook heel erg bewust van de klik en hoe je daar bewust op kan reageren.

Zo wandelde er iemand mijn leven in waarmee ik in gesprek raakte. In dit geval was het geen natuurlijke klik. Dat voelde ik binnen no-time. Het kostte me vanaf moment één moeite om het gesprek vorm te geven. Naarmate deze ontmoeting vorderde werd mijn gevoel steeds vervelender. Ik kreeg de indruk dat ik bij alles wat ik zei in de verdediging moest en dat degene haar eigen onzekerheden op mij ging projecteren.

Op zo’n moment zijn er eigenlijk drie opties:
1) Bespreekbaar maken: waarom reageer jij zo op mij? Dan houd je het ook dicht bij jezelf.
2) Jezelf afsluiten voor degene en denken: dat jij zo op mij reageert zegt meer over jou dan over mij.
3) Strijden en in de verdediging schieten, voor jezelf opkomen.

Ik zat die dag niet lekker in mijn vel en ging voor de derde mogelijkheid. Dat gaf me zo’n rotgevoel. Ik ga namelijk altijd uit dat degene het goed bedoelt, dus wat voor een zin heeft strijden? Een verschil in standpunten is toch prima? Op een gegeven moment was voor mij de maat vol en besloot ik er een eind aan te breien. Het kostte mij teveel negatieve energie en ik wilde naar het strand.

Toen gebeurde er iets geks. Schijnbaar had de persoon in kwestie de ontmoeting totaal anders ervaren. Tenminste als ik de berichten moest geloven. Pikte zij dan totaal mijn energie niet op? Gaf ik de verkeerde signalen? Hoe loste ik dit op zonder ook haar een rotgevoel te geven?

Enige tijd later overkwam mij iets soortgelijks. Ik ontmoette iemand die om onduidelijke redenen vooraf aangenomen had dat wij geen match waren. Aanname, maar ik voelde gewoon negativiteit naar mij toe. Ik besloot heel bewust om er dit keer niet in mee te gaan en dichtbij mezelf te blijven. Dat hielp, ze ontdooide en ik voelde de verwarring. Haar vooropgestelde mening bleek niet te kloppen (ja, ik ben best aardig hoor!). Feitelijk wist ze ook niet goed hoe ze het tij moest keren. Dat is prima. We zijn nu eenmaal niet allemaal hetzelfde. Met de een word je vrienden, met de ander niet. Dit betekent niet dat je elkaar niet kan waarderen.

Gelukkig was er ook nog de super klik, meerdere zelfs! Tijdens zo’n spontane ontmoeting, kreeg ik een mooie levensles. Ik besprak mijn ervaringen waardoor het onderwerp ‘energie’ op tafel kwam.

Soms ben je op een dag bruisend van energie. Vrolijk noemt men dat. Je besluit af te spreken met een vriend. Die blijkt ontzettend chagrijnig te zijn. Onbewust kunnen wij de energie van een ander overnemen. Je gaat mee in de neerwaartse spiraal van een ander waardoor jouw dag ook minder uitpakt. De kracht zit hem in heel bewust te zijn van je eigen energie. Als een ander zijn dag niet heeft, wil dat niet zeggen dat jij je daardoor ook rot moet gaan voelen. Dat ik een rotgevoel kreeg in het eerste gesprek, zegt meer over haar energie dan over die van mij. Alleen.. Ik was niet sterk genoeg om in mijn eigen kracht te blijven staan! Vet simpel dus.

Ik heb prachtige mensen leren kennen. Met de een had ik een klik, met de ander niet. Al die ontmoetingen leerden mij dingen over mezelf. Ze kwamen binnen met een reden. Als ik dichtbij mezelf blijf staan, kan er feitelijk niets mis gaan. Altijd uitgaan van je eigen kracht. Tenzij jij diegene bent die chagrijnig is, omring je dan met super enthousiaste mensen. Soms is andermans energie overnemen ook iets heel moois en is het heerlijk mee te liften op de energie van een ander.

Liefs, Annemarie