4 januari 1997 is voor Nederland een historische dag. Op die dag stond Friesland op zijn kop en was daar de langverwachte tocht der tochten: De Elfstedentocht! Op diezelfde dag werd ik 15 jaar oud. Waar het merendeel van de bevolking op 2 januari denkt: ‘Zo, dat hebben we ook weer gehad.’, denk ik: ‘Nog even volhouden, je bent er bijna’. Jarig zijn op deze dag is in mijn wereld behoorlijk waardeloos. Iedereen is namelijk wel een beetje klaar met het ‘gefeest’. Ikzelf misschien nog wel het meeste want ik ben geen fan van opgelegde gezelligheid. Het heeft al jaren mijn voorkeur om tijdens deze dag onder te duiken.

Waar is de tijd gebleven dat ik me verheugde op vlaggetjes in de huiskamer en kaarsjes op de taart? Dat ik vol trots iedereen vertelde dat ik 15 was geworden op de dag dat de Elfstedentocht plaatsvond terwijl het een doodgewone dag is?

Boom, happy birthday to me! Mijn verjaardag begon met mijn dagelijkse ritueel: mijn horoscoop-check. Ja, ik beken, ik ben een obsessieve horoscoop-checker. Ik hou er gewoon zo van! Elke dag, zodra ik mijn wekker heb vervloekt, lees ik wat mij te wachten staat. Mijn horoscoop gaf aan dat mijn verjaardag een heel romantische dag zou worden. Ik las het, draaide me nog eens om en bedacht me: ‘Annemarie, horoscopen zijn dikke onzin, nu weet je het zeker!’.

Daar waren ze, speciaal voor mijn verjaardag: 33 rode rozen. Ze waren prachtig. Ik kreeg een glimlach van oor tot oor. Ik kreeg ze van de mooiste en nooit te overtreffen man in mijn leven: mijn papa! So much for romance maar de dag begon beter dan ik vooraf had verwacht. Als onderduiktactiek besloot ik te verdwijnen in het bos. Een boswandeling past immers goed bij de leeftijd. Het kwam keihard binnen: 33… WOW! Alles gaat zo snel. Ik haalde middernacht deze oud & nieuw niet eens. Daarnaast word ik echt extreem blij van het lezen van een boek op zaterdagavond. Stiekem vind ik het heerlijk en verwarrend tegelijk.

Terwijl ik opging in een milde vorm van zelfmedelij doemde daar plotseling in het bos een hardlopende Denzel Washington op (dames, ik overdrijf niet!). Even was daar een kort ondeugend knikje die zowaar werd beantwoord. ‘Yes, ik heb het nog!’, bedacht ik me tevreden. Niet veel later werd ik op mijn schouder getikt. Daar was Denzel met de tekst: “Vind je het goed dat ik even met je meeloop?”. Van binnen gierde ik het uit van het lachen! Gebeurde dit echt of liep ik nu met een denkbeeldig bovengemiddeld aantrekkelijk persoon te praten? Ik hoorde mezelf zelfs zeggen dat ik jarig was. Daar in het bos maakte ik een wandeling met een wildvreemde die zo’n oprechte interesse in mij had dat het me deed blozen. Dus, bij deze is onomstotelijk vast komen te staan: horoscopen kloppen ALTIJD! BAM!

Laat die voornemens maar achterwege. Lees je horoscoop! 2015 wordt volgens de sterren meer dan fenomenaal voor ons allemaal. Ik ben dol op de positieve berichten uit het universum. Mijn thema’s voor 2015 zijn groei, evolutie en verandering. Ergens in dit proces schijn ik volledig tot rust te komen… HALLELUJA! Ik bouw naar iets groots en blijvends op alle vlakken. Ik zit dus hartstikke gebakken. Ik kan me zorgen gaan maken maar dat heeft geen enkele zin; in de blauwdruk van mijn geboortedatum is immers alles al bepaald.

Mijn jaar is officieel afgetrapt. Mijn verjaardag werd een hele bijzondere dag. Ik voelde me speciaal maar gut, wat ben ik blij dat het erop zit. 2015, jij hebt nu al een goed gevoel voor humor. Ik vind je leuk! Op naar spontane ontmoetingen in het bos, groei en rust!

-x- Annemarie

Bron foto: Smells Like Rain