Mijn oma is 91. Ze woont nog op zichzelf, rijdt in haar eigen auto en laat zich nog steeds niet de kaas van het brood eten. Daarnaast is er één ding dat ze ons met de paplepel heeft ingegoten en ons elk bezoek inpepert: oma is de koningin van de etiquette! Bestek gebruik je van buiten naar binnen, frietjes mag je met je handen eten, op cadeaus (ook al is het weer die stinkzeep van je tante) reageer je enthousiast en met “dank je wel”, je staat op voor ouderen in de trein en je tutoyeert een ander pas als je daar toestemming voor hebt gekregen.

De maatschappij verandert en uiteraard daarmee de etiquette ook, maar soms vraag ik me af: wat zijn tegenwoordig de juiste etiquette? Wat is er gebeurt met de term: een dame het hof maken? Wie weet nog, buiten Jort Kelder, hoe het heurt?

Nog niet zo lang geleden had ik een tof uitje. Ik ontmoette: De Moderne Hippies! Het klinkt bijna als een sprookje, maar achter modernehippies.nl zit een gevarieerd gezelschap met alleen maar mooie mensen. Al snel kwam het onderwerp daten op tafel. Ik vind het verbazingwekkend: er zijn zoveel buitengewoon leuke mensen vrijgezel, dat je je afvraagt hoe dat überhaupt mogelijk is. Maar dit terzijde. De dating-disasters gingen over en weer en logen er niet om. Mannen die niet op kwamen dagen, aan de drugs bleken te zijn (ja, dus ook tijdens de date) of ze hadden nog een gezin thuis dat ze in het voortraject vergeten waren te vermelden. Ondanks dat de verhalen erg vermakelijk waren, vroeg ik me af: heeft niet iedereen een oma die dreigt je een draai om de oren te geven als je een meisje niet als een prinsesje behandelt?

Natuurlijk, de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Ik kleur ook wel eens buiten de lijntjes. Zo is social media het podium geworden om onze vuile en schone was op buiten te hangen, reageren we niet of nauwelijks op berichten omdat we onderweg andere mensen hebben ontmoet die onze aandacht verdienen, of bluffen we onze weg de carrièreladder op, omdat we weten dat er naast ons nog zoveel andere geschikte kandidaten zijn. Zo werkt het gewoon. Maar is het soms niet verwarrend hoe onze omgangsnormen in de loop der tijd verandert zijn? Een stagiaire die op dag één aangeeft nooit te willen kopiëren, een date die vooraf vraagt hoe jij over bepaalde expliciete zaken denkt, een reclame op de radio die aanmoedigt vreemd te gaan in je huwelijk via een website en hoe vaak spreek jij nog iemand aan met “u”?

Deze week vertelde mijn collega over zijn vriendin: “Ze is misschien niet perfect, maar in mijn ogen is ze de mooiste. Ik houd altijd de deur voor haar open”. Ik mis dat. Ik mis de ouderwetse verovering en respect voor een ander. Ook in mezelf. Het verwart me dat ik eigenlijk ook de juiste etiquette niet meer weet. Er zijn zoveel keuzes: er is altijd die betere baan, die verdere bestemming, dat mooiere huis of die leukere dame of heer. Enerzijds is het hebben van zoveel keuzes prachtig. Anderzijds stompt het ons af, omdat we niet meer hoeven te leven met voorgelegde regels en etiquette.

In een wereld waar respect soms ver te zoeken is, lijkt het mij een mooie gedachte eens terug te denken aan wat je oma je bijbracht. Hou die deur open, sta op in de trein, reageer op een bericht en heren: op een eerste date betaal jij ALTIJD! Die etiquette verandert nooit, onthoud dat! Iets met… Een betere wereld begint bij jezelf 😉