Kan jij je herinneren wanneer je voor het laatst zo hard lachte, dat je dacht dat je in je broek zou plassen? Oncontroleerbaar en niet te stoppen. Lachen vanuit je tenen met buikpijn tot gevolg is het beste gevoel.. EVER!

Wat maakt ons toch zo aan het lachen? Wat is humor eigenlijk? En zijn vrouwen net zo grappig als mannen?

Iedereen heeft er wel een in zijn directe omgeving: een ouderwetse moppentopper! Als men zinnen gaat beginnen met ‘Jantje’ denk ik al: “Shit, nu volgt er een mop die ik vast niet grappig vind.”. Vaak lach ik als een boer met kiespijn. Soms als ik het toch wel een goede mop vind, probeer ik hem na te vertellen. Maar op de een of andere manier slaat het nooit aan wanneer ik dat doe. Ik zie gewoon die boer-met-kiespijn-lach verschijnen op het gezicht van mijn luisteraar. Kortom, moppen zijn niet zo aan mij besteedt. En ja, ik geef dit toe: vrouwen zijn ook totaal niet in staat moppen te vertellen. Dat past gewoon niet. Het is niet ‘lady-like’.

Ik ben een groot fan van leedvermaak en zelfspot. Daar krijg ik echt lachstuipen van. Nu denk jij misschien: dat is onaardig, lachen om de onhandigheid en imperfecties van een ander. Niets is minder waar! Om een vriendin van mij te citeren: “Op verjaardagen vertel ik altijd jouw bloopers. Die zijn nogal avondvullend.” Ze noemen mij Bridget Jones met een reden. Ik ben degene die struikelt over een stoeprandje, op een totaal verkeerd moment iets waanzinnigs ongepast eruit flap en besluit op een standbeeld te klimmen om er vervolgens net zo hard vanaf te vallen. Zelden zijn er mensen die mijn acties overtreffen en gebeurt dat wel, dan lach ik me werkelijk de ballen uit de broek (ik check wel eerst netjes of ze niet gewond zijn hoor, dit in tegenstelling tot mijn vrienden ;-)). Mag ik ook een keer?

Toch vindt de een iets totaal niet grappig, terwijl de ander niet meer bijkomt. Naar aanleiding van deze blogpost ben ik wat research gaan doen over humor. Daar deed ik een ongelooflijke ontdekking: schijnbaar zijn mannen grappiger dan vrouwen. Dit is gewoon een conclusie van een onderzoek. Ik durf er geld op in te zetten dat een man dit onderzoek heeft uitgevoerd, dat kan niet anders. Enig idee hoeveel hilarische vrouwen ik ken? Daar staan tig slaapverwekkende, saaie mannen tegenover.

Mannen zijn gericht op status en verkrijgen dat door humor uit te dragen. Men noemt dit ook: de clown uithangen. Aangezien het haantjes zijn, vertoont zich op zo’n moment een machtsstrijd waardoor ze elkaar willen aftroeven. Kijk, dit verhaal komt mij bekend voor. Of je dan om die grappen en grollen moet lachen, dat is een tweede. Maar ook dat doen wij brave vrouwtjes dat we er rondlopen. Dat is nu eenmaal door moeder natuur bepaald. Vrouwen vallen op mannen met humor, en mannen vallen op vrouwen die lachen om hun grappen.

Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik nu ook weet waarom ik single ben. Ik ben gewoon te grappig en onhandig voor een man. Ik troef ze af met mijn geweldige humor en tast ze aan in hun mannelijkheid. Mijn psycholoog kan ik afzeggen voor deze week, na al die jaren heb ik mijn antwoord. Oh ja, vrouwen gebruiken zelfspot om hun eigen zwakheden te ‘verlichten’. Bij deze!

Toch baal ik hiervan. Ik lees het onderzoek en wil me er zo hard tegen verzetten maar het gaat gewoon niet. Als ik de feiten lees denk ik: ik herken hier iets in. Begon ik deze blogpost niet dat ik stiekem toch lachte om de Jantje-grap verteld door een man? Annemarie, ik had je geëmancipeerder ingeschat dan dit! Dames, het spijt me.

Desalniettemin is lachen te tof voor woorden. Of het nu bedoeld of onbedoeld geproduceerd wordt door een man of een vrouw, zonder humor zou het leven maar een saaie bedoeling zijn. Soms nemen wij het leven en onszelf zo ontzettend serieus. Vertel vandaag die mop, flap er iets onverwachts uit en voor mij: wil jij vandaag degene zijn die struikelt over die stoeprand, zodat ik eindelijk weer eens met een goede reden in mijn broek kan plassen?

-xx-, Annemarie