INSPIRATIE

De Filosofie van Annemarie // Lente in Parijs

Parijs romantisch

Ik belde huilend op: “Mama, ik kom niet thuis vandaag”. Na maanden van mijn vertrouwde nest te zijn geweest om de wereld te ontdekken, zou ik die dag terugkeren naar Nederland. Ik verlangde naar de onvoorwaardelijke liefde die de term ‘thuis’ met zich meebrengt. Maar…..

Een vulkanische aswolk besloot letterlijk en figuurlijk roet in mijn ‘homecoming’ te gooien. Daar stond ik dan, moederziel alleen op een overvol vliegveld in Madrid. “But.. But.. I really want to go home”, klonk mijn smeekbede aan een gestreste grondstewardess. Niet wetende dat die wanhopige situatie mij ruim 5 jaar later een glimlach van oor tot oor zou bezorgen wanneer ik het nummer Parijs van Kenny B. op de radio hoor.

Is het niet raar dat je dag in, dag uit waanzinnige herinneringen maakt zonder dat je je daar bewust van bent? Je slaat ze op en soms lijken ze compleet vergeten of zelfs zinloos, totdat je een liedje op de radio hoort, een geur ruikt, een naam in je telefoonlijst ziet of je gedachten ineens afdwalen naar die ene plek waar jouw best kept secrets bewaart zijn.

De situatie in Madrid leek uitzichtloos. Alle vliegvelden in Europa gingen in lockdown. Na dagen ronddwalen op het vliegveld kwam er een geruchtenstoom op gang: er ging een bus naar Amsterdam. Als een bezetene sloot ik aan in de werkelijk eindeloze rij. Voor mij stonden een Duitssprekende dame en heer. Na 2 uur in de rij besloot ik aan te haken in het gesprek. Elke keer als ik hard mijn best deed om met mijn beperkte Duitse tongval een hysterische anekdote erin te gooien, begon de heer in kwestie mysterieus te lachen. Na een half uur stuntelen sprak hij de woorden: “Je mag ook best Nederlands tegen me praten hoor”. Dussssssss….. Die wangetjes werden bovengemiddeld rood!

Met sommige mensen heb je gewoon een ‘instant’ klik. De 6 uur in de wachtrij vlogen aan ons voorbij. De bus naar Amsterdam bleek een ‘urban mythe’ te zijn. Wel ging er een naar Parijs, maar er waren beperkte plekken en de kans dat wij daarin zaten was vrijwel nihil. Er zat niets anders op dan wachten. Het verlossende woord kwam: mijn nieuwe vriend en ik hadden een plekje bemachtigd. Euforisch schreeuwde ik het hele vliegveld bij elkaar: “Annie gaat naar Parijs!”.

Uren later doemde daar de Eiffeltoren op. Daar sta je dan, in ‘de stad van de liefde’ met een persoon die 24 uur daarvoor nog een volslagen vreemde voor je was. We gingen op in elkaar en de magie die Parijs met zich meebracht. We wandelden over de Champ-Elysees, bezochten de Notre Dame, aten aan de Seine terwijl de zon langzaam onderging op een warme lenteavond in Parijs.

Het thuisfront had geen idee hoe mijn tocht huiswaarts een onverwachte twist had gekregen. Ik kreeg een bericht: “Misschien word je wel ten huwelijk gevraagd onder de Eiffeltoren”. Ze wisten niet dat ze niet eens zo ver van de werkelijkheid afzaten. Het leek een onwaarschijnlijk sprookje, die de afloop ‘ze leefde nog lang en gelukkig’ helaas niet kende. Maar wat was het een bitterzoete ervaring!

Lieve jongen in Parijs, jij bent het bewijs! Herinneringen maak je terwijl je daar niet eens op wacht of mee bezig bent. Om Acda en de Munnik te citeren: ‘Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt’. Jij was mijn verrassing in een situatie die ik nooit had kunnen verzinnen.

Soms denk je dat je leven middelmatig, moeilijk, saai of juist te hectisch is, totdat je plotseling beseft dat je in de chaos van je dagelijks bestaan de meest onvergetelijke herinneringen maakt. Hoe klein, groot of betekenisloos ze soms ook lijken, ze maken je een rijk mens.

Het is zaterdagochtend. De vogels fluiten. Het is tijd dat ik ontwaak uit mijn winterslaap, nieuwe herinneringen ga maken terwijl ik mijmerend naar de radio luister en met een glimlach terugdenk aan die ene lente-avond in Parijs….

Let’s make amazing memories!

-x- Annemarie

P.s. This blogpost is based on a true story 😉

Ontmoet onze eigen “Bridget Jones” in De Filosofie van Annemarie. Dankzij haar avontuurlijke karakter en bijzonder slecht ontwikkelde motoriek komt Annemarie regelmatig in situaties terecht die bijna onwerkelijk zijn: aswolken, noodlandingen, slechte dates, mislukte detox-experimenten en emotionele rollercoasters. Haar leven is een feest met extreme hoogtes, diepe dalen en vooral veel verwondering over zaken. Iedere eerste zaterdag van de maand.

Bron foto: Pinterest

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.