Wij Nederlanders houden van fietsen. Canadezen houden van wandelen. Correctie, Canadezen hebben bergen en beklimmen deze maar al te graag en noemen dit wandelen. Nu reis ik al 5 jaar samen met een Canadese en ben ik gewend dat waar ik liever op een strand aan mijn tintje werk, zij extreem blij wordt van het vooruitzicht van het beklimmen van een berg. Bij voorkeur in de bloedhitte. Tot een jaar geleden vond ik dit bijster irritant. Hier in Thailand zijn de rollen verrassend genoeg omgedraaid.

Is het niet raar hoeveel er in jaar tijd kan veranderen? Hoe er dag na dag niets lijkt te veranderen en hoe je vervolgens terugkijkt en alles anders is?

‘Wow, you have changed’. Ik stelde namelijk bijzonder enthousiast voor om een vechtsportles Muay Thai te gaan doen. Kijk, dat eten hier in Thailand is ronduit goddelijk. Van goddelijke dingen moet je dan ook ultiem genieten. Maar als ik iets heb geleerd dit jaar, is het dat je lichaam meer verdient en vraagt. Althans, het mijne dan (misschien de leeftijd). Ik mis mijn sportregime. Ik had als aardslui persoontje nooit geloofd dat ik dit ooit hardop zou zeggen maar tijdens deze trip ben ik de aanjager tot activiteiten. Geef mij die berg, ik beklim hem wel, zelfs in de ondraaglijke hitte.

Yep, men kan concluderen dat je zeker in staat bent te veranderen. Waar een wil is, is dus wel degelijk een weg.

Vanochtend werd ik met spierpijn, maar voldaan wakker. Sommige doelen lijken soms onbereikbaar, totdat je het daadwerkelijk probeert. Zo mag ik mezelf bijvoorbeeld al bijna een jaar een blogger noemen. Boom! Ik denk dat ik namens mijn medebloggers spreek: het is te gek om je gedachtes te delen, maar stiekem ook best wel een eng iets. Ook een stap die ik heb durven zetten. Dingen die ik een tijd geleden niet voor mogelijk hield, heb ik toch voor elkaar weten te krijgen. Ik ben er nog lang niet, ik maak dagelijks gigantisch veel misstappen, maar toch. Je kan je leven zo tof maken als je zelf wil en je lot zelfs een ‘plot twist’ geven. Het enige dat je nodig hebt is een gezonde dosis lef en vertrouwen dat het allemaal goed komt. Die koe, die horens en hoppa!

Als je iets wil veranderen of wil bereiken, heb je twee opties: je klaagt erover of je doet er wat aan. We zijn vaak meesters in de fout neerleggen bij een ander of bij omstandigheden, maar er is maar één iemand verantwoordelijk voor je geluk: dat ben je zelf. Dat was mijn levensles voor 2014. Ophouden met klagen en actie in de taxi!

Mijn boek is nog lang niet af, maar elk hoofdstuk lijkt een stukje mooier te worden. Elke berg lijkt het beklimmen waard, sinds ik weet hoe mooi het uitzicht kan zijn. En ja, dan struikel je onderweg een paar keer, no biggie!

Ik kan niet wachten om te ontdekken wat het leven mij brengt. En voor nu? Voor nu geniet ik een zorgeloos bestaan met een aangename temperatuur. Ik gun mijzelf zo een massage, want zo’n lesje vechtsport hakt er behoorlijk in!

Foto: Weheartit.com