Als het om geluk gaat geef ik mijzelf momenteel een 8. Ik heb een druk, leuk en sociaal leven, haal voldoening uit mijn baan, ben gezond en mag bloggen op modernehippies.nl. Niets te klagen, zou je zeggen. Maar waarom stapte ik dan vanochtend met het verkeerde been uit bed en vond ik het vervolgens nodig me de hele dag te gedragen als een volledige draak, inclusief mijn befaamde dodelijke blik? Wat is geluk? Zijn wij wel in staat 24/7 gelukkig te zijn?

Recentelijk las ik een artikel over Lucy. Lucy staat voor generatie Y (geboren tussen eind jaren ’70 en midden jaren ’90). Wij dus. In dit artikel werd alles duidelijk: wij worden nooit ultiem gelukkig! En hoe kan dat? Door onze opvoeding. De definitie van geluk is simpel: het leven is beter dan verwacht. Onze ouders zijn opgevoed met het volgende devies: vind een stabiele baan, een degelijke man/vrouw, koop een huis en vorm een gezin. Waarschijnlijk vonden ze dit geen succes, want onze generatie werd groot gebracht met de boodschap: jij bent speciaal en de wereld ligt aan je voeten! Samengevat, waar zij gingen voor zekerheden, springen wij in het diepe. Wij willen altijd anders zijn: aan mainstream doen wij niet, omdat wij onszelf als uniek beschouwen (ja, jij ook!). Maar hoe kan het leven beter zijn dan verwacht als de verwachtingen om te beginnen al zo hoog liggen? Je moet immers wel bijzondere dingen ondernemen om jezelf uniek te mogen noemen!

Voor vrouwen zijn er basale dingen waar wij extreem gelukkig van kunnen worden: chocola, wijn, de bril naar beneden, een kilo minder op de weegschaal en een dag geen pukkels. Geluk zit hem feitelijk helemaal niet in het grote geheel. Mijn cijfer is gebaseerd op mijn leven, afgewogen tegen de verwachting van de maatschappij. Want je kunt jezelf toch ook best een 8 geven als je geen sociaal leven hebt, geen leuke baan of niet mag bloggen?  Er zijn wel 1000 dingen op een dag waar je gelukkig van wordt. Schijnbaar kunnen wij daar niet de hele dag van genieten. Want terwijl we dit beleven zijn we alweer bezig met ons volgende ‘geluksmoment’ om het geheel tot een goed eindcijfer te brengen.

Afgelopen zomer besefte ik me dat ineens enorm. Ik flaneerde door Italië, maar in plaats dat ik genoot van de voortreffelijke pizza en schitterende Duomo’s dacht ik: “Ah, weer pizza, weer een Duomo”. Onder het genot van een goed glas Spritz (okay, meerdere) ontstond het ‘Squeeze Life Project’.  De gedachte is simpel: elke keer als je ergens blij van wordt, sta je daar even bij stil. We hadden er zelfs een gebaar bij bedacht, je vuisten ballen en het hardop uitspreken. Hoe zweverig dit ook klinkt, ik heb maximaal genoten! Ik was mij bewust van alle toffe dingen die dagelijks op mijn pad kwamen. Zelfs mijn eerste bakkie koffie werd een feest. Mijn advies, probeer het eens. Wellicht wordt die 8 opeens een 9.

Dat onze generatie niet in staat is gelukkig te zijn, lijkt me onzin. Het dagelijks beseffen van ons geluk: daarin ligt een absolute uitdaging. Het leven is nu eenmaal niet altijd een feestje, maar door je bewust te zijn van jezelf en je omgeving, kan je zelfs tijdens een totale offday geluk vinden om je heen. Het ligt voor het oprapen…. Just squeeze the shit out of life!

Voor degene die ik het vandaag niet makkelijk heb gemaakt: het spijt me! Morgen ben ik weer ‘gelukkig’ maar eerst geniet ik van een heerlijk glas wijn een lekker stukje chocola….  (Ja, moderne hippies drinken wijn op zaterdagochtend, niets mis mee! ;-))

Meer weten over Lucy? Ga dan naar deze website.