Doelen, dromen & resultaten: van 2010 naar 2015
Ik ben sinds jongs af bezig met wat ik op dat moment, in de nabije toekomst, wil. Sinds m’n puberteit maak ik lijstjes met dingen die ik wil bereiken, maar eigenlijk kijk ik nooit veel verder dan een jaar vooruit. Ik ben geen uitstekende lange-termijnplanner, maar ik probeer het wel steeds meer te worden.
Ik was van de week m’n externe harde schijf aan het ordenen en daar kwam ik een oud bestand uit 2010 tegen. Het waren allemaal punten die ik toen ‘voor de gein’ in had gevuld, nadat m’n ex-vriendje dit bestand had gekregen vanuit zijn studie Bedrijfskunde.
Ik stond versteld van de dingen die ik had opgeschreven; naar mijn idee had ik het toen nog helemaal niet zo duidelijk voor ogen wat ik wilde. Als ik het nu teruglees, is een heleboel, maar dan echt angstaanjagend veel, uitgekomen. Ook een heleboel niet trouwens, maar de richting van het document was precies wat ik uiteindelijk met de evenementen van Moderne Hippies heb neergezet. Hoe bizar?
Daarom wilde ik delen uit dit document vandaag met jullie delen. Je moet dus het volgende realiseren:
- Het was 2010
- Moderne Hippies bestond nog niet
- Ik was 22
- Ik was nog volop bezig met mijn studie Communicatiewetenschap en moest m’n Bachelor én Master nog halen
Mijn meisjesdroom [meisjes onderstreept omdat in de opdracht stond: “wat is je jongensdroom? Pff, alsof meisjes geen bedrijf kunnen runnen – dacht ik toen waarschijnlijk] is om organisator te zijn van een concept/bedrijf/feest, waar verbinding, netwerken, en connecties centraal staan. In eerste instantie begint dat bij mezelf: ik gebruik mijn netwerk om me heen om dit te beginnen. Oorspronkelijk komt het idee hier ook door. Ik heb enorm veel vrienden met een talent. Deze talenten worden alleen niet erkend of gezien. Deze talenten wil ik samen bundelen, wat samen een enorme kracht aan talenten zal zijn. Hier zit ook een ideële gedachte achter: mijns inziens zou iedereen in de wereld van elkaars krachten ‘gebruik’ moeten maken, zodat we daar uiteindelijk allemaal door vooruit gaan. Een voor-wat-hoort-wat, geven-nemen, mentaliteit. In eerste instantie zie ik het voor me als een concept op zichzelf. Hiermee bedoel ik, dat het bijvoorbeeld een feest kan zijn (hoeft niet een nachtfeest te zijn, maar kan wel), of een borrel, of in een restaurant, of in een loods. De verdere inhoud wordt door mij verzorgd. Zo hangen er foto’s langs de muren van een nog onbekende fotograaf, worden er muziekjes gedraaid door een goed dj-duo, of saxofoon gespeeld door het talentje van de muziekschool om de hoek. Op die manier werkt het dus ook als volgt: ik nodig de kunstenaars, fotografen, dansers, dj’s uit en leg ze het concept uit. Op de avond zelf gaat het erom dat gasten die komen, niet ‘gedwongen’ moeten kijken of moeten luisteren, maar dat ze gewoon aanwezig zijn.
Concreet doel: mensen bij elkaar brengen en het beste uit een ieder halen wat er in zit. Met samenwerking komen we allemaal verder. Geen arrogantie, geen beter-voelen-gevoel mag ter sprake komen.
Bereiken in de toekomst: Een succesvolle onderneming die de ‘underdog’ steunt, en altijd zal blijven steunen. Een onderneming die een kritisch oog heeft naar wat goed of niet goed is en dit ook erkend wordt met positieve recensies in de Volkskrant en het Parool. De ontdekker van bepaalde talentjes die het uiteindelijk helemaal maken, maar toch aan de nuchtere-vrolijke kant blijven staan en zich nooit hip en arrogant zal gedragen!”
Ideologie: Samenwerken, verbinden, netwerken om uiteindelijk allemaal beter ervan te worden. Alleen bereik je niets, we hebben elkaar allemaal uiteindelijk nodig.”
Ik heb eind 2014 besloten te stoppen met de evenementen, en heb inmiddels ook weer compleet andere dromen. Momenteel ben ik ook veel actiever bezig met de kanten die ik op wil gaan. Ik schrijf ze (weer) op en ik visualiseer tegenwoordig zelfs! Eens kijken wat ik hier over 5 jaar kan neerzetten 😉
Laat het ook een motivatie zijn voor jou. Als je zelf gelooft in een concept, in iets wat jij graag neer wilt zetten of wilt doen: het is onzin dat dit niet kan. Alles kan. Die luxe hebben wij; we mogen en we kunnen ervoor kiezen. Ik zeg niet dat het makkelijk wordt, juist niet: je wordt door veel mensen naar beneden gehaald en mensen waarvan je het niet verwacht zullen er niet in geloven. Maar als jij het wilt: waarom zou je het dan niet proberen?
