“The question is never do we have the money, but do we have the resources?” – Jacque Fresco

Na een aantal tips te hebben gegeven aan Marte naar aanleiding van haar ‘Moderne Hippies’ site is zij inmiddels, heel slim, gestart met een ‘stuur je eigen stukje of tip’ rubriek. Ik dacht er natuurlijk makkelijk en snel vanaf te zijn om mijn inspiratie even door te geven, zodat zij er lekker over zou mogen gaan schrijven. Welnu, zaken zijn veranderd en daarom is het tijd dat ik zelf maar de daad bij mijn woord voeg.

Waar ik Marte een tijd geleden op attendeerde waren een aantal personen die mij inspireren. Ik ben altijd op zoek naar mensen met bijzondere kennis, een eigenaardige levensvisie of ongrijpbare houding. Hier leer ik graag van. Een van die personen inspireert mij om anders te kijken en te vragen naar de wereld om mij heen. Met name dat laatste is waar ik me nu veel, volgens anderen soms te veel, mee bezig houdt. Een voorbeeld van wat bij mij met enige regelmaat de revue passeert: wat voor wereld ben ik in gedonderd? Wat wil ik doen als ik later groot ben (een vraag waar ik denk ik nooit een antwoord op ga vinden)? Wat eet ik vanavond?

De ene vraag filosofisch wat dieper dan de ander, maar niet onbelangrijk. Want in mijn wereld en vanuit mijn werkelijkheid ben ik tot de volgende conclusie gekomen: de kracht zit hem niet in het antwoord, maar in de vraag. Vaak komen vragen voort vanuit problemen. Als het je te moeilijk wordt of te lastig gemaakt wordt, dan gaan we nadenken en vragen stellen. In de huidige maatschappij moeten we problemen daarnaast ook nog eens zien als uitdagingen. ONZIN! Een probleem is soms gewoon een probleem. Pas als je in staat bent het probleem helemaal correct te omschrijven, is de oplossing niet ver van je verwijderd. En om te achterhalen wat het probleem daadwerkelijk is, stel ik vaak veel vragen.

Ok, terug naar het begin. Er is dus een kerel, genaamd Jacque Fresco die lang met vergelijkbare en nog veel diepgaandere vragen rondliep. Zijn vragen hadden veelal betrekking op onze huidige maatschappij, onze omgeving en hoe we ons tot elkaar verhouden. Wellicht heb je al eens kennis gemaakt met Jacque Fresco door The Zeitgeist Movement (TZM). Door TZM heeft Jacque Fresco en zijn ‘Venus Project’ (zijn bedrijf gehuisvest in Venus, Florida) de meeste bekendheid vergaart. Jacque Fresco is inmiddels 96 jaar en nog altijd werkende aan de toekomst. Wat doet hij dan? Meneer Fresco houdt zich bezig met het opnieuw ontwerpen en bedenken van de toekomst door te kijken naar hoe de problemen zoals oorlog, armoede en honger zich hebben kunnen ontplooien en hoe we die kunnen verbannen.

Een aantal korte conclusies; het is efficiënter om steden af te breken en opnieuw op te bouwen zodat ze duurzamer zijn, het monetaire systeem moet vervangen worden door een (zoals hij het noemt) Resource Based Economy en de weg hier naartoe is educatie. Door automatisering zullen mensen meer vrijheid krijgen om dichterbij de essentie van het leven te komen. Het is mij er niet om te doen of je het eens zult zijn of worden met zijn visie, maar denk er eens over na. Als het je interesse wekt kun je een aantal “makkelijke” eerste vragen stellen zoals: waarom zijn er zoveel dezelfde soort producten van verschillende merken in onze economie? Waarom is de vraag (nog) niet op het aanbod aangesloten? Hoe zouden we vraag en aanbod wel op elkaar aan laten sluiten? Wat is geld? Waarom werken mensen niet allemaal samen?

Met dit soort vragen ben ik zelf begonnen en daarmee begon ik vraagtekens te zetten achter mijn eigen cultuur en achtergrond. Waarom doe ik de dingen zoals ik ze doe? Voor mij heeft het geleid tot enorme verandering; persoonlijk, maar ook in mijn relaties met anderen. Logischerwijs kwam ik uiteindelijk bij dé vraag waar ik al jaren mee rondloop: wat wil ik met mijn leven?

Een klein sociaal experiment:

Stel je voor: je zit in een gebouw van 4 verdiepingen hoog waar niemand in of uit kan met nog 100 andere mensen. Er is voor iedereen genoeg eten en drinken. Om ieders hand zit een persoonlijke bom met een timer van 2 dagen. Probeer je de bom eraf te halen zal het ontploffen en wanneer je je arm eraf zou halen om jezelf te scheiden van de bom dan zal het af gaan.

Wat doe je in de 2 dagen die je maximaal hebt?

Maak je muziek? Schrijf je poëzie? Kijk je naar buiten en schilder je een schilderij? Ontmoet je de andere mensen die er zijn?

Alleen in plaats van 2 dagen heb ik (hebben we) ongeveer 80 jaar en geen bom om. Er zijn op deze wereld maar weinig mensen verzekerd van eten, drinken en een dak boven het hoofd. Zou dat niet de eerste prioriteit moeten zijn? Om te zorgen dat ik een nuttige bijdrage lever om dat te bereiken. Zou dat niet hetgeen moeten zijn waar de politiek zich (wereldwijd) mee bezig moet houden? Het grappige aan een dergelijk experiment is dat het vergelijkbaar is met onze situatie op aarde. Ik kwam er in ieder geval achter dat ik graag met mensen communiceer en graag mensen wil begrijpen en wil leren kennen. Dit zijn mijn babystapjes om te komen tot een antwoord op wat ik wil in mijn leven.

Kortom, zou je meer willen weten over Jacque Fresco? Google is je beste vriend, samen met YouTube natuurlijk. Hier 2 tips:

1. Kort introductie:

http://www.youtube.com/watch?v=fzirIG55fkE

2. Docu over zijn visie:

Dit is een van de vele mensen die mij momenteel inspireert en iemand die ik graag volg. Als ik de kans nog eens krijg van Marte kan ik het wellicht met je hebben over de man achter: “Start With Why”. Bedankt voor het lezen en see you next time!

Deze gastblog is geschreven door Joran Wamelink.