Dit is een verhalenreeks die iedere woensdag op Moderne Hippies te lezen is.
Tip: lees eerst de voorgaande verhalen.

 © Gertie Vos

Het omgaan met mijn nieuwe ‘ik’ was op alle fronten een uitdaging, zowel emotioneel als fysiek. Want tsja, mijn lichaam liet me, in mijn beleving, erg in de steek. Ik was zo verzwakt van alle behandelingen dat ik het contact met mijn lichaam verloren was. Wat was op dat moment het beste medicijn om weer in contact te kunnen komen met mijn lichaam? Precies! Yoga!  😉

Ik kreeg – gelukkig –  nog steeds een daklozenuitkering. Absoluut geen vetpot, maar gelukkig kon ik hiervan wel gewoon mijn boodschappen betalen. Dat was toch echt wel mijn voornaamste doel: aankomen en aansterken. Het volgen van yogalessen was echter een luxe die ik mij domweg niet kon permitteren.

Nu vraag je je natuurlijk af waarom ik in hemelsnaam zelf yogalessen moest nemen als ik tenslotte zelf een ‘yogajuffie’ was. Nou, ik kan je vertellen dat het “lesgeven” een totaal andere beleving is dan het krijgen van lessen. Bij de één leid je en bij de ander kan én mag je lekker volgen. Je hoeft niet na te denken over de volgorde van zonnegroetjes en andere uitdagende yogahoudingen. En uiteraard ervaar je de Shavasana – voor alle kenners – zoals het hoort.

Anyway: HOE, WAAR en WIE waren de vragen die bij me naar boven kwamen. Ik had zoals gezegd geen geld voor wekelijkse lessen, maar ik was wel toe aan verdieping met de juiste kennis. Ik zocht naar iemand die al lange tijd in het “vak” zat, maar die ook altijd bescheiden bleef. Oplossing: “exchange”. De geschiedenisboeken staan niet voor niets zo vol lof over de Nederlandse handelsgeest en destijds was ruilhandel het enige betaalmiddel. Dus waarom zou dat NU niet kunnen?

Een brutaal mens heeft de halve wereld. Ik schreef dus een brief aan yogaleraar Martyn Hoogstra. In het verleden volgde ik met bewondering en liefde zijn Masterclass lessen. In het begin had ik alleen wat moeite met zijn stem. De klank en intonatie van iemands stemgeluid is voor mij toch best wel belangrijk en Martyn kon – in mijn beleving –  een erg doordringende stem hebben. Maar het was ook mijn yoga practice en ik kon daar best overheen komen. En uiteindelijk kun je bij een goede yoga practice alle “irritaties” loslaten!  😉

In mijn brief beschreef ik kort mijn situatie, uitaard met de vraag of hij openstond voor een ‘ruilhandel’. De dag erop kreeg ik een ontzettend lief bericht van hem en verwelkomde hij me bij zijn lessen. Een traan rolde over mijn wang. Ik kon het gewoon niet geloven, want laten we wel eerlijk zijn: in deze tijden is bijna niets meer gratis. En ook in de yogawereld is niets is wat het lijkt. Het is ergens ook een hele grote “ego”-wereld geworden, soms nog zakelijker dan bij sommige advocatenkantoren waar ik in het verleden heb gewerkt. Triest maar waar.

Maar goed, deze lieve yogameester is – gelukkig –  niet één van hen. Ik kon niet wachten om zijn lessen weer te ervaren. Wekelijks probeerde ik naar centrum De Roos te gaan, aan het Vondelpark. Ik begon met de ochtendlessen en later ging ik ook in de avonduren. Langzaamaan bouwde ik aan mijn kracht en de flexibiliteit van mijn spieren. Wanneer ik een slechte dag had kon ik het soms niet laten om een traantje tijdens de les te laten. Dan was ik stiekem toch gefrustreerd en verdrietig om te moeten ervaren dat mijn lichaam zo veranderd was. Pfff.. ik geloof oprecht dat  deze lessen de kern van mijn echte yoga practice vormden. Nu pas begon ik de essentie van yoga te begrijpen: de bewustwording van ons menselijk zijn, het lichaam en onze ziel in een meditatieve staat. Het heeft wellicht wat lang bij mij geduurd, maar ik voelde het nu allemaal zo intens.

Wie voor nu in Amsterdam een goede yogadocent zoekt mét veel kennis en voor de gevorderdenuitdaging, schroom niet en ga alsjeblieft naar Martyn Hoogstra. Hij zal je met liefde zijn practice doorgeven. Sat Nam, Martyn!

OM Chanti