Mindstyle // Symposium over hooggevoeligheid
© Zoë // Moderne Hippies
Op 22 januari was in Ede het eerste landelijke symposium ever over hooggevoeligheid. Daar moest ik natuurlijk heen! Temeer omdat het symposium er was op initiatief van Annelyn de Boer, met wie ik samen met Sophie Overgoor in 2014 een magazine over hooggevoeligheid heb gemaakt. Het symposium ging specifiek over hooggevoeligheid bij kinderen en jongeren, maar het was zo interessant dat ik graag ook het een en ander met jullie deel!
Er waren zo’n 360 mensen gekomen. Gelijk al viel op: er waren veel meer vrouwen dan mannen (over gender en hooggevoeligheid: in de toekomst meer). Handen opstekend bleek ook het grootste deel van de zaal van zichzelf te zeggen hooggevoelig te zijn. Een deel zei ook zeker te weten van niet, en een deel was nog ‘undecided’.
Susan Marletta-Hart (van wie ik de boeken zeker kan aanbevelen als je meer over hooggevoeligheid wilt lezen) was de eerste spreker. Zij vertelde onder andere over hoe hooggevoeligheid waarschijnlijk altijd al bestaan heeft en wat daarover in vroegere tijden geschreven is. Daarbij stipte ze ook aan dat je tegenwoordig ‘cool’ moet zijn (lees: extravert. Denk aan de ‘sterrencultuur’ van nu), maar dat rond 1900 gevoeligheid (in bepaalde kringen, maar misschien ook wel algemeen) juist veel meer gewaardeerd werd. Conclusie: hooggevoeligen hebben dus de tijdgeest wat minder mee tegenwoordig. Interessant om over na te denken, niet? Susan signaleerde bij veel hooggevoelige mensen (helaas nog) veel lijden en levensverhalen vol onbegrip en strubbelingen. Vaak probeert iemand die hooggevoelig is zich van jongs af aan zich aan te passen aan een wereld waar het gros van de mensen niet hooggevoelig is. De omgeving is hierbij van grote invloed; die kan ervoor zorgen dat iemand die gevoeliger is floreert of het juist moeilijk heeft.
Elke van Hoof, die aan de Vrije Universiteit in Brussel bezig is aan een grootschalig onderzoek naar hooggevoeligheid (en tevens pleitte voor de term ‘hoog sensitiviteit’), vertelde zeer gepassioneerd over haar onderzoek. Ze erkende hierbij ook dat ze best moeite had (gehad) met de toch harde academische wereld; gelukkig ervaart zij met haar collega’s wel wederzijds respect. Elke werkt onder andere aan een nieuwe, verbeterde (zelf)test voor hooggevoeligheid. En ondanks dat ik denk dat de huidige test veel mensen heeft kunnen helpen, vind ik dat heel positief! In België zijn ze trouwens heel goed bezig hooggevoeligheid op de kaart te zetten als een persoonlijkheidsfacet, niet als een diagnose of label. Belangrijk is ook om duidelijk onderscheid te kunnen maken met bijvoorbeeld AD(H)D of autisme, wat toch echt iets heel anders is (hoewel het soms samen kan gaan).
Volgens Anneke Tol, de volgende spreekster, zijn de hoofdthema’s bij hooggevoeligheid: onzekerheid en zelfwaardering, overprikkeling en vermoeidheid, verwerking van de waarneming en bezieling en rechtvaardigheid. Denk bij het thema ‘belasting’ aan een glas dat gevuld kan worden met ervaringen en prikkels (dingen als een vol programma, conflicten, slaaptekort, perfectionisme en sociale druk): hoe meer van dit soort zaken, hoe meer je je belast voelt en hoe voller je ‘glas’. Als er veel van dit soort dingen in je ‘glas’ zitten, worden de gewone dagelijkse dingen je eerder te veel. Hoe verder je dan over je grenzen heengaat, hoe lichamelijker de signalen worden dat je moet bijkomen: minder concentratievermogen, hoofdpijn, chaos in je hoofd. Daarom: kijk steeds hoe je je glas zo leeg mogelijk kan maken!
Elke Safont sprak ook over overprikkeling en dat deed ze met veel humor – de zaal hing aan haar lippen. Overprikkeling is voor je lichaam een vorm van stress (‘plots staat er een tijger tegenover je’). Stress brengt je lichaam in een staat waardoor je meer aankan, maar daardoor worden andere lichaamsfuncties op een lager pitje gezet (zoals je immuunsysteem!). Door stress ben je minder positief en minder genuanceerd; je rationele vermogens worden minder. Na een aanval van stress moet je lichaam weer terugkeren naar rust, maar in onze samenleving volgen stressvolle momenten elkaar vaak te snel op, waardoor je eigenlijk constant gestrest blijft, met allerlei nadelen van dien. Wat helpt hierbij? Structuur, voorspelbaarheid, pauzes, rust en ontspanning, bewegingen, aandacht voor positieve dingen en successen en tijd zonder tv, mobiel en computer. Een leuke tip: iets kouds in je handen kan je helpen te kalmeren. Dus een ijsje is op zo’n moment een goed idee, mits je handen er goed koud van worden.
Henk-Jan van der Veen van het Landelijk Informatiepunt Hoog Sensitieve Kinderen en Suzanne van Snippenberg spraken over hooggevoeligheid bij kinderen en wezen onder andere op het belang van ontladen. Sporten, schreeuwen in een kussen, stoeien, knuffelen, tekenen, hardlopen, muziek maken. Ook aan de raden voor volwassenen!
Ik vond het symposium ontzettend interessant! Bonuspunten: er was een stilteruimte, waar je in de pauzes even naartoe kon om tot jezelf te komen. Om de keihard loeiende blazers om je handen droog te krijgen in de toiletten moest ik stiekem wel lachen; die hadden ze daar zeker níét met het oog op een hele lading hooggevoelige mensen opgehangen 😉
Meer lezen over hooggevoeligheid? Klik hier.
