Ik ben Anouk. In 1990 werd ik 8. Mijn grote zus was toen 13, zij was begin jaren ’90 verliefd op Kurt Cobain van Nirvana. Ik op Brandon (Jason Priestley) of Dylan (Luke Perry) – dat wisselde per week – uit 90210. Nog een jaartje en dan zou ik naar de bovenbouw gaan. Daar begonnen de discofeestjes, keihard meezingen met “Rhythm is a dancer”, stiekeme verkering via briefjes op het schoolplein, tijdens bonte avonden op kamp dansjes doen op “de meeste dromen zijn bedrog” en alleen nog maar Levi’s 501 willen dragen…

Opgroeien in de jaren negentig; de jaren van grote welvaart in Nederland, waarin we als land goed meeprofiteerde van de wereldwijde economische groei. The sky leek the limit en dat resulteerde in hysterisch speelgoed en ditto muziek/TV-series: Flippo’s, Furby, Gameboy, Tamagotchi, Super Soaker, Slimy, gabberhouse, remixes door de Smurfen, boybands en veel superhelden (Go Go Power Rangers! Om nog maar te zwijgen over de Teenage Mutant Ninja Turtles).

En dan de mode (wansmaak?) die we er op na hielden; ik woonde zoals gezegd in m’n Levi’s 501, het liefst met een schreeuwend strak naveltruitje erboven (als m’n moeder even niet keek). Gabbers liepen in trainingspakken met Nike Air Max eronder, maar je had ook nog de grunge scene, veel denim, wijde tuinbroeken, Doc Martens en opvallende ‘accessoires’ (van neon plastic speentjes aan kettingen en tattoo ‘halsbandjes’ tot Spice Girls schoenen).

Biologisch eten was in die tijd nog echt voor de geitenwollensokken-types, overall was het motto ‘hoe meer kleur en geurstoffen, hoe beter’! Denk Yogho!Yogho!, BiFi worstjes, Hubba Bubba kauwgom, Apfelkorn en veel kant-en-klaar eten uit chemisch blik.

NINETIES in de Stadschouwburg!
Bovenstaande trip down memory lane is getriggerd door NINETIES – Live Your Life Like A Rave Machine; een supergave voorstelling, waarin zes jonge makers terugblikken op hun jeugd in de jaren ’90. Het resultaat is veel ‘owjaaa!’-momenten. Ik heb afgelopen vrijdag echt ontzettend gelachen tijdens deze komische en muzikale ode aan het grenzeloze optimisme van de nineties.

Het leuke aan de avond is dat theater en uitgaan hand in hand gaan; na de voorstelling worden de muziek en de nachten uit de nineties namelijk herleefd met DJ’s en partijen als Hollywood Vyne, Primo Disco en Boris&Boris. Het feest zorgt voor een publiek dat misschien anders niet zo snel naar het theater zou gaan, erg tof om via deze combi mensen kennis te laten maken met theater. NINETIES wordt dan ook mede mogelijk gemaakt door SSBA Salon – de Culturele Deeltjesversneller van de Stadsschouwburg Amsterdam. Via een online magazine en diverse events brengen zij jonge, toonaangevende cultuurproducenten samen met de nieuwe generatie cultuurliefhebbers in de Stadsschouwburg Amsterdam: ‘NINETIES – Live Your Life Like A Rave Machine’ is daar dus een geslaagd voorbeeld van.

Aanstaande zaterdag 9 maart is de vijfde en tevens laatste voorstelling, inclusief afterparty. Tijdens de afterparty kun je als vanouds een ‘officiële’ schoolfoto laten maken, dus trek je mooiste jaren ’90 outfit aan en zorg dat je erbij bent (indien de voorstelling al uitverkocht is, kom dan i.i.g. naar het feest). Voor iedereen die opgegroeid is in de jaren ’90 en voor wie tijdens deze blog heeft zitten wegdromen naar eigen plastic fantastic herinneringen… deze avond wil je niet missen! Al is het alleen maar voor; “we are the children of the night, we fight for the future of our nation…..”

NINETIES
Van en door: Colin Linnekamp, Benjamin Moen, Kiki van Deursen, Yannick Noomen, Serin Utlu, Anne Maike Mertens.
Datum: zaterdag 9 maart, aanvang 22.30 uur
Locatie: Stadsschouwburg Amsterdam (ingang Café CoX)
Entree: € 9,- (alleen feest € 5,-)
Tickets: in Café CoX en via nineties2013@gmail.com