Mijn leven in polaroids. Een klein kijkje in mijn leven, met korte zinnen en pakkende beelden. Dat zie je in mijn Polaroid Wall.

Nu ik zo’n jaar een aantal blogs trouw volg, schijnt het zo te zijn dat je blog bijna niet compleet is zonder een fotodagboek. Dus ja, als we dan toch persoonlijk worden, mag dat natuurlijk niet missen. Ik heb vorig jaar al een poging gewaagd; toen gooide ik bijna alle foto’s van één maand in één blogpost. Eindstand: ik hield het 4 maanden vol. Wát een werk. Moet je nagaan hoeveel foto’s we dagelijks tegenwoordig maken en je dat iedere maand moet gaan ordenen. Nee. Drama. Dat doe ik nooit meer. Dus heb ik bedacht dat ik polaroidfoto’s met jullie ga delen. Kort, krachtig. En ze staan bijna allemaal ook op Instagram.

Ik begon 2015 met een nieuwe leeftijd: 27! Dat volgde op veel cadeaus, zowel voor m’n verjaardag, als voor kerst, als een cadeau dat ik voor mezelf kocht. Ook ging ik er een weekendje tussenuit met m’n schoonouders en vriendje. Al met al een zeer verwend, luxe en rustig begin van het jaar. Kijk mee naar de polaroids van week 1 en 2 van 2015:

30 december, 00.00 uur: champagne drinken in Lempicka met m’n vriendje omdat ik 27 was geworden!

De kerstman was wel heel erg lief: ik eindigde 2014 met een nieuwe iMac! Allemaal voor meer creatie, meer content en meer spelen met foto’s en wellicht in de toekomst: video! Let’s WORK!

Het was zo’n typische eerste van januari: de dag dat je mag bijkomen van alle vieringen van de week ervoor en iedereen écht even stil lijkt te staan. En bovenal: dat dat stilstaan gelegitimeerd wordt en iedereen het even helemaal OK vindt. Alles is dicht, niemand is aan het werk. Een zeldzaam moment: je inbox stroomt niet vol en je vrienden zijn te brak om je te spammen op WhatsApp. Een dag die ik stiekem liever best wat vaker per jaar zou willen meemaken 😉 Ik pakte ook m’n rust en heb heel veel films gekeken. Onder andere een klassieker: The Neverending Story. Een enorm diepgaande film, vooral als je beseft dat het een kinderfilm is… Het was een goede en mooie reminder voor mezelf om te blijven wensen, te blijven dromen, te blijven fantaseren. Bastian vraagt op een gegeven moment in de film: “How many wishes do I get…?” Waarop er wordt geantwoord:
“As many as you want. And the more wishes you make, the more magnificent Fantasia will become.” En ik wil precies dat meenemen naar dit nieuwe jaar. Een jaar vol wensen en dromen, waar ik heel hard voor ga en wil werken, om uit te laten komen. Mijn eigen Fantasia, die bouw ik op. En de grenzen zijn oneindig, daar zijn het immers mijn persoonlijke wensen voor.

Wens jij jouw wensen met me mee?
Op de creatie van ons eigen Fantasia! Op een fantastisch 2015!

Nog een prachtig kerstcadeau: een nieuwe recyclede teakhouten eettafel! Goodness, we worden nog eens volwassen! Zo fijn om nu lekker te kunnen tafelen met vrienden en familie… I can’t wait!

YES! Klaar voor een nieuw jaar met een nieuwe computer en een soort van nieuw werkplekje in huis. ❤️ En wat is ‘ie GROOT! Wel even wennen, hoor. En die moderne zandloper? Die heb ik cadeau gekregen van m’n schoonzus: om wat meer rustmomenten te pakken! Anders blijf ik maar doorgaan. Leuk idee, hè?

Ik had al enorm veel cadeaus gekregen, maar dit boek met het beste werk van fotograaf Steve McCurry stond al heel erg lang op m’n wensenlijstje. Ik heb ‘m mezelf cadeau gegeven. Man, wat ben ik er blij mee.

Jawel! Vanaf 2015 is Moderne Hippies écht een blog en dat heb ik kenbaar gemaakt. Daar horen namelijk ook nieuwe rubriekjes bij, zoals Het Virtuele Notitieboekje. Check it out!

Ik probeer me de laatste tijd te verdiepen in het verschil in ‘normale’ (paraffine) kaarsen en soyakaarsen, onder meer omdat ik deze soyakaars heb ontvangen van Hip & Hippie. Hij ruikt in ieder geval erg fijn!

YES. Zo blij met een Marqt in de buurt! Ik doe er lang niet al m’n boodschappen, maar de dingen waar ik écht dol op ben of niet wil missen in m’n keukenkastje: JA, dan hebben ze me. (BBROOD, enkele producten van Leev, af en toe zoiets als quinoameel voor pannenkoeken!) Ben jij ook fan?

Afgelopen weekend ging ik erop uit met m’n schoonouders en vriendje. En… Zo lach ik dus echt. Ik lijk dan een beetje op André van Duin, vind ik zelf, en dat vind ik eigenlijk echt vreeeeselijk. Ik moet het accepteren van mezelf en dus deel ik het maar gewoon. Dit ben ik!

We maakten een tussenstop in Maastricht. Wat een gezellige stad is dat toch! Deze boekenwinkel in de Dominicanenkerk is toch wel echt een van de tofste highlights en daarom moesten we er ook weer even heen.

We verbleven in Bouillon; helemaal in het zuiden van België. Helaas had het er niet gesneeuwd, maar toch was er een lekker winters sfeertje.

We verbleven in B&B Les Anges: enorm schattig! Ze hadden ook nog overal kerstbomen en kerstverlichting hangen, waardoor we weer even het gevoel hadden dat het december was. Best wel een fijn gevoel!

Dit mooie plaatje maakte ik van mijn lieve schoonouders, toen we het Kasteel van Bouillon bezochten. Dé foto van het weekend, vind ik!

Het kasteel was serieus verrassend leuk en cool. M’n vriendje werd al helemáál enthousiast en waande zich (weer) als ridder. We denken allemaal dat hij dat in een vorig leven is geweest.

En natuurlijk maak je een mooie wandeling als je daar bent. Zuivere lucht en prachtige bossen: heeeerlijk!
De muts die ik hier trouwens op heb, is gemaakt van een oude trui en heb ik gekregen op de laatste Moderne Hippies Markt van Peet enSo. Geweldige manier van recyclen, vind ik.

Toen ik gisteren weer lekker thuis was, vroeg Laura me #widn (die moest ik even Googelen; het staat voor What I’m Doing Now). Gisteravond las ik de laatste hoofdstukken van de art journal van Lou Niestadt: “Groots & Meeslepend Leven; een Ode aan de Dagelijkse Sleur”. Geen make-up, geen BH, pyjama aan, kleedje om en een verse gemberthee erbij. Heerlijk!

Q: Hoe waren jouw eerste weken van het nieuwe jaar? Rustig of gelijk al erg gehaast? Bij deze nogmaals, officieel veel te laat: heel fijn 2015!

 Liefs! Marte

// Je kunt me volgen op op Instagram, Twitter, Facebook en Bloglovin’