Herkenning, erkenning. Ik weet niet helemaal wat het was welk gevoel mij vorig jaar overspoelde, toen ik voor het eerst voet zette in Matala (Zuid-Kreta, 65 km van Heraklion). Maar een fijn gevoel was het! Misschien was het de spreuk “Today is life, tomorrow never comes” welke groots stond afgebeeld op de kade langs het strand, en die je overal in het voormalig vissersdorpje tegenkomt.

Het bleek dat Matala in de jaren ’60 overspoelt is door hippies van over de hele wereld. Zij leefden in de (voormalige) grafkamers van de krijtrotsen en stookten vuurtjes op het strand en dansten de avonden aaneen. Joni Mitchell werd in Matala geinspireerd om “Carey” te schrijven (….And they’re playin’ that scratchy rock and roll beneath the Matala moon….).

In de jaren ’70 werden de hippies verjaagd, maar de hippie vibe is altijd gebleven.

Aangezien ik zo onder de indruk was van het relaxte gevoel, besloot ik om dit jaar terug te keren. Maar nu tijdens het Matala Beach Festival (wat sinds 2011 elk jaar in juni wordt gehouden). Free festival, free camping, free parking… Helemaal hippie-like! Drie dagen lang: love, peace and happiness. Het is super fijn om het dorpje te bezoeken buiten het festival om, maar tijdens deze 3 dagen is het nog specialer. Het dorpje zelf is net zo relaxt als altijd; de Kretenzers zijn bijzonder vriendelijk en heel blij dat je langskomt.
Het was fan-tas-tisch.

De week voor het festival komen er kunstenaars naar het dorp om de straten te beschilderen. Prachtige straatkunst en inspirerende spreuken komen je tegemoet. Tijdens het festival is er een leuke hippiemarkt, waar je je heerlijk kunt uitleven.
Er ligt gratis (water)verf om jezelf en anderen te beschilderen en op het strand vind je het podium. De muziek begint elke dag om 17 uur. Zelf vond ik de muziek wat tegenvallen – denk aan tribute bands van The police, The beatles, Muse, Bob Marley en daarnaast veel Griekse muziek – maar dat mocht de pret niet drukken.

Absoluut dus een locatie voor op je bucketlist. En dan nog een paar van mijn favoriete stekjes aldaar:

• Beyond the sunset: voor voornamelijk de magnifieke zonsondergang. Romantischer kan het niet worden – al mijmerend over het leven, genietend van je verse visje, de zon in de zee zien zakken
• Akouna Matata: super relaxte tent, goed voor lekkere cocktails, milkshakes, eten uit de houtoven en na middernacht reggea, jazz en rock muziek
• Giannis: familiezaakje met de meest heerlijke stifado (stoofpotje)
• En natuurlijk: Mama’s Bakery voor de lekkerste koffie met patisserie….

Helaas, het is weer voorbij, maar ik weet zeker: I shall return!

Deze gastblog is geschreven door Gerda Van Der Kolk-Heimel: dromer, nieuwsgierig aagje, ongeduldig, lezer, filmhuisbezoeker, reiziger en levensgenieter. Nadat ze in 2011 acht weken vrijwilligerswerk in een oerang oetang rehabilitatiecentrum in Borneo had gedaan, heeft ze een passie voor deze wezens. Haar droom is om in de toekomst nog een keer die kant op de gaan om zich in te zetten voor deze prachtige dieren.