Alleen maar stilstaan bij serieuze issues is ook zo zwaar… Vandaar dat ik, naast mijn zoektocht naar een nieuwe weg, gewoon blijf posten over eclectische onderwerpen, van boekentips tot kledingmerken. Ennnn…. een nieuwe serie posts over mijn persoonlijke inspiratiebronnen en bohemian voorgangsters: Vintage Muses noem ik ze.

Te beginnen met Talitha Getty. Haar naam is voor velen synoniem met de wild side van de 60’s en haar verhaal leest als een 60’s equivalent van de Lost Generation. Ze was mysterieus, mooi en tragisch.
Talitha werd onsterfelijk gemaakt door de onderstaande foto*, gemaakt op haar dakterras in Marrakech in 1969, samen met haar man John Paul Getty. Twee jaar later was ze dood.

In tegenstelling tot andere 60’s It-Girls, zoals Edie Sedgwick, is er maar weinig bekend over Talitha Getty. Er zijn geen biografieën over haar geschreven, geen films over haar gemaakt. Toch blijft haar legende zelfs na 50 jaar nog springlevend. De weinige feiten over haar leven spreken dan ook erg tot de verbeelding: ze werd in 1940 geboren in Indonesië en bracht haar eerste levensjaren door in een Japans strafkamp. Na de oorlog groeide ze op bij haar vader en stiefmoeder, beide kunstenaars, in Frankrijk. Talitha groeide op tot een befaamde schoonheid; de wereldberoemde balletdanser Richard Nureyev wilde zelfs met haar trouwen (onder: een foto van Talitha met Nureyev en de acteur Michael York in een nachtclub in Rome, 1965).

Inplaats daarvan werd ze echter verliefd op John Paul Getty Junior, zoon van ‘de rijkste man ter wereld’, erfgenaam van een oliemagnaat. Ze trouwden in 1966 en gingen met huwelijksreis naar Marrakech, indertijd het Mekka van de hippies. Daar werden ze zo meegesleept door de exotische sfeer dat ze het beeldschone Palais du Zahir kochten en er wilde feesten gaven, zoals het Duizend-en-een-Nacht-feest, waar iedereen die er in de 60’s toe deed uitgenodigd was: van The Rolling Stones tot The Beatles. Het paleis leende zich daar qua sfeer perfect voor: exotische kamers ingericht met Marokkaanse motieven en overgroeide binnenplaatsen. Talitha’s kledingstijl was al even bohemian en exotisch; mode-ontwerper Yves Saint Laurent werd door haar geïnspireerd en maakte haar tot zijn muse. Later zei hij in zijn memoires over haar:

I knew the youthfulness of the Sixties, Talitha and Paul Getty lying on a starlit terrace in Marrakech, beautiful and damned, and a whole generation assembled as if for eternity where the curtain of the past seemed to lift before an extraordinary future…’

Sex, drugs en rock ‘n’ roll waren aan de orde van de dag. De donkere kant daarvan werd al snel zichtbaar: zowel Talitha als haar man raakten verslaafd aan heroïne. In 1971 stierf Talitha in Rome aan een overdose. Haar legende blijft echter bestaan en haar stijl is nog steeds een inspiratie voor mode-ontwerpers, maar ook voor veel gypsetters en bohemians – en mij.

-xx- Liselore

*Copyright: Patrick Lichfield.