Mijn eerste huisje in Amsterdam bevond zich in Noord. Mensen die niet in Amsterdam wonen, zullen misschien niet zo goed begrijpen welke lading dit woord met zich meebrengt onder Amsterdammers die ‘aan de goede kant van het water’ (het IJ) wonen. Maar ik kan je zeggen; het is doorgaans verre van positief. Wanneer ik in mijn eerste studiejaar verkondigde dat ik in Noord woonde, keken mensen vol medelijden naar me, vol verbazing, of simpelweg zonder enige emotie. Het maakte mij ontzettend kwaad, want de mensen die dat deden, kénden Noord niet eens. Net zoals mensen met vooroordelen over de Bijlmer – terwijl het dichtst dat ze ooit bij ‘Poortje’ in de buurt geweest zijn, op het perron van Amsterdam Bijlmer Arena is. Wat ik in het geval van zo’n onwetende, negatieve reactie deed, was met volle overgave een pleidooi voor de charme van Noord beginnen. Mijn tip van vandaag was vaak een van de eerste argumenten die ik aanvoerde.

Pak de pont vanaf de achterkant van het Centraal Station naar IJplein. Dit is al een belevenis op zich voor de Amsterdammer (of toerist!) die altijd veilig aan de meer bedrijvige kant van het IJ blijft. Vlak bij de plek waar het pontje aanmeert, zit het Wilhelmina-Dok. Het terras van dit restaurant ligt óp het water, wat voor mij altijd direct een bepaalde therapeutische werking heeft. Op een prachtige lentedag zoals vandaag is dit dé plek om eens even lekker van het zonnetje te gaan genieten. Bij Wilhelmina-Dok hangt vaak een uiterst relaxte sfeer. Misschien door het geluid van het kabbelende water, misschien omdat de mensen die er komen deze fijne plek in Noord stuk voor stuk koesteren. Je gaat aan een van de picknicktafels zitten en genieten van het water, de zon, een koud drankje, de bootjes en het uitzicht. Het is waar: Noord is een totaal andere wereld. Maar als je weet waar je naartoe moet gaan, wel een hele leuke.

Check de Moderne Hippies hotspot kaart hier.