‘Don’t let your dreams be dreams’ is het motto van mij en mijn vriend, al voor we elkaar kenden. Drie ja­ar later is dat precies wat we samen gaan doen: we timmeren aan de weg om een eco-project op te starten in Portugal. Buiten leven, eten uit eigen groentetuin en dichtbij de zee wonen, is ons doel. Een ruïne op een afgelegen stuk land aan de Portugese zuidwestkust kopen en herbouwen, is niet iets dat je iedere dag doet. Zeker niet als het betekent dat je eerst keihard moet werken om alles te financieren. Toch is dit precies wat we deden en we wouldn’t want it any other way. In deze blogserie vertel ik jullie ons verhaal en laat ik jullie zien wat er komt kijken bij het realiseren van zo’n grote droom. Opdat het vele Moderne Hippies mag inspireren!

In de vorige blog las je over onze ontdekkingstocht op eigen land en hoe we langzaam de maanden tot ons vertrek (aankomst!) konden aftellen. Een van de eerste dingen waartoe we geïnspireerd raakten op een druilerige decemberavond in Nederland, was een woordweb maken voor ons project. Alle woorden die opkwamen als we aan onze plek dachten, zetten we op papier. Vervolgens schreven we de Portugese equivalenten ernaast. Uiteindelijk kwamen we tot een viertal potentiële namen voor onze plek: ‘Vista verde’ (een groen uitzicht), ‘Menos é mais’ (less is more), ‘Sempre sol’ (altijd zon) en ‘Sonho Ótimo’ (droom groots), die we voorlegden aan vrienden en familie. Ook checkte ik nog even of we de termen juist vertaald hadden bij Darcie van Olá Onda, die vorig jaar in Noord-Portugal een vergelijkbaar avontuur startte met haar vriend. Al snel bleek de naam Sonho Ótimo het beste te weerspiegelen wat deze plek is voor ons: een droom die uitkomt, een grote droom. ‘Don’t let your dreams be dreams’, was immers de quote die mij en Geert bij elkaar bracht. Zo gaat ons project dus heten. Ondanks alle drukte het afgelopen jaar, is de basis van de website al aangemaakt!

De volgende stap was een ontwerp voor ons toekomstig guesthouse: met een vergunning willen we de ruïne ombouwen tot twee huisjes voor de verhuur. Huizen ontwerpen is voor mij en Geert een nieuwe tak van sport. Gelukkig is er Pinterest! Eerlijk waar, veel ideeën voor het ontwerp zijn opgedaan via Pinterest (gecombineerd met wat eigen wensen): een buitendouche, een zitraam met kussens om in te lezen, een sterrenkijkraam boven het bed, een eetbar en verschillende hoogteverschillen in het huis voor een speels effect. Gelukkig sprak onze architect die taal ook, want ons Portugees is nog niet zo best. Zie hieronder de bouwtekeningen die we uiteindelijk begin april hebben ingediend bij de Câmara Municipal. We wachten nog op goedkeuring, wat zo nog een half jaar zou kunnen duren. Dat alles hier een tikkeltje langzamer gaat, is ons inmiddels duidelijk.

Schermafbeelding 2018-10-21 om 21.14.14

Terwijl we bezig waren met het ontwerpproces, kochten we in maart een stokoude caravan, waar een luchtje aan zat (letterlijk dan hè). Hoewel het voor mij niet altijd even makkelijk is om door troep of viezigheid heen te kijken, besloten we dat deze caravan de potentie had een gezellig tijdelijk huisje voor ons te worden. Met hulp van ouders en vrienden bouwden we de caravan uiteindelijk om tot een knus tijdelijk onderkomen. Met een dreigende deadline boven het hoofd, spendeerden we de hele maand september bij de garage, al verfend, zagend en schurend. Maar, het is gelukt! En bij aankomst ben ik zoveel dankbaarder voor de tijd en moeite die we in dit project hebben gestoken dan ik van tevoren had kunnen voorzien. Geloof mij: als je nog geen douche, water of elektra hebt, kun je een droog bedje en een keukentje om een warm maaltje te bereiden extra waarderen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Achteraf is het onduidelijk waar we de tijd vandaan hebben gehaald, maar afgelopen jaar hebben we ook nog tijd gestoken in een heel ander project: een Dyane ombouwen tot een Mehari (je weet wel, zo’n plastic auto zonder dak), die in de warmere klimaten prima dienst kan doen als (surf)auto. Zeker omdat de wegen naar ons land vrij slecht zijn (lees: veel gaten) en de Mehari daar moeiteloos overheen scheurt. Wat ik niet wist – en jij misschien ook niet – is dat het onderstel van deze oldtimers is ontworpen om eieren over een weiland te kunnen vervoeren, zonder dat ze breken. Voor het sleutelwerk aan de auto gaan alle credits naar Geerts vader, die veel ervaring heeft met werken aan Dyane’s en Eenden. Een Mehari zag hij als een leuke nieuwe uitdaging. Gedurende de tijd dat wij in Nederland waren, heeft hij een Dyane in Zuid-Frankrijk opgehaald, volledig ‘ontmanteld’, het chassis aangepast en vervolgens met tweedehands onderdelen een hele nieuwe auto (een Mehari!) op het chassis gebouwd. Wij hebben de Mehari in de avonduurtjes vervolgens knalgeel geverfd, wat ons een zonnige keuze leek. Inmiddels heeft de auto dan ook de bijnaam ‘Arie de knalgele Mehari’ gekregen. As we speak is hij op transport, we hopen hem volgende week te mogen verwelkomen op ons land. Voor- en na-foto’s (ook van de caravan) houden jullie dus tegoed.

Dit alles voltrok zich terwijl we beiden meer dan veertig uur in de week werkten en we regelmatig Nederland doorkruisten op zoek naar kwalitatief gereedschap, kookstellen en gietijzeren houtkachels. Ook mijn pen stond niet stil: in de Project Portugal-blogserie zijn zeventien blogs verschenen. Dit is het laatste deel.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Zo raken we aan het einde van deze blogserie: dit is waar we nu zitten in het verhaal. We zijn ons aan het installeren op onze nieuwe plek en moeten nog wennen aan de nieuwe levensstijl. Want dat die 180 graden anders is dan hoe we in Nederland leefden, moge duidelijk zijn. Terwijl ik dit typ is het geluid van krekels oorverdovend, maar in een omtrek van een halve kilometer is geen mens te bekennen. Dat is wel even anders dan een huurwoning in hartje Delft, met een station en twee koffieshops om de hoek. De sterren zijn hier zo helder dat ik altijd even naar de hemel blijf staren als ik ’s nachts moet plassen en dat we compleet afhankelijk zijn van de elementen en de community hier, werd direct duidelijk toen orkaan Leslie deze kant op dreigde te komen. Het is een avontuur, maar het gevoel bij deze plek is zo goed.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Als je op de hoogte wilt blijven over hoe het ons verder vergaat tijdens het opzetten van ons eco-project en het herbouwen van de ruïne, vergeet je dan niet in te schrijven voor de mailinglist. De eerste mail, over onze aankomst hier, wordt deze week verstuurd. Als je de afgelopen maanden met ons hebt meegereisd, dankjewel voor het lezen. Laat vooral een reactie achter onder deze blog, via sociale media of op de mails die nog komen. Ik vind het altijd zo bijzonder hoe internet het mogelijk maakt om in contact te komen met gelijkgestemden. Zo heb ik al vele mooie mensen ontmoet. Wie weet mag ik jou op een dag ook verwelkomen op onze plek onder de zon!

Liefs, Iris

Duurzaam reizen - banner

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Deze blogserie is geschreven door Iris. Iris is een Moderne Hippie met een down-to-earth, maar ambitieuze leveninstelling. Als gepassioneerd reizigster met een voorliefde voor de zee, had ze altijd al het gevoel dat haar simpele, maar knusse thuis zich aan de buitenlandse kust zou bevinden. Ze haalt voldoening uit hard en toegewijd werken, het liefst met de handen in de aarde, diepgaande gesprekken met gelijkgestemden en alles wat te maken heeft met duurzaamheid. Ze is werkzaam als freelance yogadocente, tekstschrijfster en redacteur voor onder andere Yoga Magazine. Haar avonturen staan momenteel on hold, om in Nederland samen met haar vriend haar eco-project onder de Portugese zon bij elkaar te sparen.

Alle artikelen van Iris vind je op deze pagina.
Meer inspirerende artikelen vind je hier!

Je kunt Iris persoonlijk volgen op Facebook en Instagram.
Je kunt Moderne Hippies volgen op Facebook en Instagram.